Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν μπαίνεις σε έναν ναό; Έχεις παρατηρήσει; Ησυχία! Σε όλους τους καιρούς, στους ναούς όλων των θρησκειών, οι άνθρωποι σιωπούν όταν μπαίνουν. Το κάνουν αυτό από σεβασμό αλλά όχι μόνο. Οι ναοί είναι το εξωτερικό μέρος στο οποίο πηγαίνουν οι άνθρωποι για να συναντήσουν το Θείο. Το εσωτερικό είναι η καρδιά τους. Εκεί πραγματοποιείται η συνάντηση...
Η σιωπή είναι το πρώτο πράγμα που χρειάζεσαι για να ακούσεις την Ύπαρξη.
Στη Γραφή ο Θεός κάποια στιγμή καλεί τον προφήτη Ηλία να βγει έξω από τη σπηλιά που κατοικεί και να σταθεί μπροστά Του. Τότε περνάνε μπροστά από τον προφήτη διάφορα φαινόμενα (μεγάλος άνεμος, σεισμός, φωτιά) όμως ο Θεός δε βρίσκεται σε κανένα από αυτά. Τότε, στο τέλος, ακούστηκε ένα ήχος σαν ένα αεράκι, σαν μια λεπτή αύρα. Μόλις τον άκουσε ο προφήτης, σκέπασε το πρόσωπό του με τον μανδύα του και βγήκε στην είσοδο της σπηλιάς για να συναντήσει τον Θεό.
Είναι από τις λίγες φορές που ο Θεός της Βίβλου δεν έχει χολιγουντιανή είσοδο (!). Δες πόσο όμορφα αυτό το απόσπασμα μας μιλά για την αληθινή φύση της Ύπαρξης.
Η ουσία όλων των πραγμάτων βρίσκεται στο κέντρο τους. Και το κέντρο είναι διακριτικό. Εκεί επικρατεί σιωπή γιατί είναι η μήτρα των πραγμάτων. Είναι το τίποτα με τις άπειρες δυνατότητες.
Σε έναν κόσμο που όλο τρέχει, που σε γεμίζει με άγχος και αμφιβολία, εσύ έχεις βρει το κέντρο σου; Έχεις βρει τον ιερό σου χώρο; Μπορείς να δημιουργήσεις στιγμές γαλήνης μέσα στη μέρα; Αυτές οι στιγμές γαλήνης είναι στιγμές παύσης, ακινησίας. Είναι πολύ σημαντικές. Εκεί δημιουργείς χώρο μέσα σου για να συναντήσεις την Ύπαρξη. Να την αφουγραστείς.
Ο κόσμος με την ταχύτητά του σε αποσπά. Εσύ βρες στιγμές που δημιουργείς χώρο. Βρες στιγμές που σταματάς το χρόνο και μπαίνεις πιο βαθιά στην Ύπαρξη.
Ίσως προτιμάς το πρωί όταν σηκώνεσαι να μένεις λίγο ακίνητος στο κρεβάτι ή να ανάβεις ένα κερί και να μένεις για λίγο ήσυχος κοιτάζοντας απλώς τη φλόγα. Ή πάλι προτιμάς τα απογεύματα που γυρνάς σπίτι. Ίσως διαλογίζεσαι ή κάθεσαι απλώς στον καναπέ ήσυχος κλείνοντας τα μάτια. Απλώς στρέψε την προσοχή σου μέσα σου ή αν δεν μπορείς, πάρε τον άλλο δρόμο. Στρέψε την προσοχή έξω και παρατήρησε τους ήχους. Μοιάζει ανάποδο κι όμως λειτουργεί. Απλώς παρατηρείς χωρίς να σχολιάζεις και τότε αναδύεται από μέσα σου μια σιωπή.
Αυτή η σιωπή είναι ο ιερός σου χώρος. Δεν είναι ο βωμός σου, ούτε η εκκλησία σου. Είναι ο κήπος της καρδιάς σου.