"Το εγώ δεν είναι τίποτα άλλο από το σύνολο των θορύβων σου. Όταν ο θόρυβος εξαφανιστεί, όταν ο νους δεν βρίσκεται πια εκεί, όταν η σκέψη δεν βρίσκεται πια εκεί, ξαφνικά υπάρχεις για πρώτη φορά, χωρίς όμως να είσαι εσύ. Δεν υπάρχεις με τον παλιό τρόπο. Έχεις πεθάνει κι έχεις γεννηθεί ξανά....
Ο άνθρωπος συνήθως είναι ένα πλήθος, ένας συμφερτός. Ο άνθρωπος δεν είναι ένα, επειδή δεν έχει ολοκληρωθεί. Είναι πολλά κομμάτια, δεν είναι συγκροτημένος, δεν είναι ένα κομμάτι.
Ο διαλογισμός είναι το να γίνει ο άνθρωπος ένα κομμάτι. Κι όταν είσαι ένα κομμάτι βρίσκεσαι σε ειρήνη.
Αυτή η αρμονία πρέπει να επιτευχθεί πρώτα μέσα σου κι ύστερα πρέπει να επιτευχθεί επίσης και έξω. Πρώτα ο άνθρωπος πρέπει να γίνει αρμονικός και τότε πρέπει να αρχίσει να πάλλεται με τη μεγαλύτερη αρμονία ύπαρξης.
Έτσι υπάρχουν δύο βήματα στο διαλογισμό. Το πρώτο βήμα είναι το να μη βρίσκεσαι σε διαμάχη μέσα στον εαυτό σου, το να μην επιτρέπεις να συνεχίζεται μέσα σου καμία πολεμική- ο νους πολεμά με το σώμα, η λογική με τη σεξουαλικότητα.. Συμβαίνει μια συνεχής διαμάχη. Δεν το έχεις παρατηρήσει; Φυσικά έτσι δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος. Αν αυτά τα πολεμικά στοιχεία μέσα σου δεν αγκαλιάσουν το ένα το άλλο ή δεν διαλυθούν το ένα μέσα στο άλλο, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα ευτυχίας. Τότε η ευτυχία παραμένει απλώς ελπίδα...
Το πρώτο βήμα συμβαίνει μέσα σου κι όταν έχεις γίνει ένας παλμός, χωρίς διαχωρισμούς, ένα κύμα ενέργειας, χωρίς ανταγωνισμούς, χωρίς κατώτερο και ανώτερο, χωρίς να επιλέγεις, χωρίς να αξιολογείς, χωρίς να κρίνεις, όταν είσαι απλώς ένα, τότε συμβαίνει το δεύτερο βήμα. Όταν εσύ είσαι ένα, τότε μπορείς να δεις το ένα... Αυτός ο θόρυβος δεν υπάρχει πια, αυτό το τρελοκομείο δεν υπάρχει πια, αυτός ο εφιάλτης έχει τελειώσει. Είσαι σιωπηλός. Μέσα σε αυτή τη σιωπή, μπορείς αμέσως να διαλυθείς μέσα στην ύπαρξη. Τώρα μπορείς να συντονιστείς με τον παλμό του ίδιου του σύμπαντος. Αυτό είναι το δεύτερο βήμα του διαλογισμού."