Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί κάποιος μπορεί και διαβάζει τον αστρολογικό μας χάρτη; Πως γίνεται να διαγράφεται στον ουρανό το μέλλον μας;
Πέρα από τη θεωρία της συγχρονικότητας του Carl Jung που εξηγεί αρκετά καλά πως λειτουργούν συστήματα όπως η αστρολογία, υπάρχει και η εσωτερική οπτική που μας δίνει μια σαφέστερη εικόνα και αποκαλύπτει πολλά για τον κόσμο και τον ρόλο μας εδώ.
Σύμφωνα με αυτή την οπτική ο κόσμος έχει μια τριπλή διαίρεση. Υπάρχει ο γήινος, ο ουράνιος και ο πνευματικός κόσμος. Ο καθένας υπόκειται στον αμέσως επόμενο έτσι ο γήινος υπόκειται στον ουράνιο και εκείνος με τη σειρά του στον πνευματικό. Ο γήινος αποτελείται από τα πράγματα της γης και πιο συγκεκριμένα από τα τέσσερα βασίλεια δηλαδή το ορυκτό, το φυτικό, το ζωικό και το ανθρώπινο. Ο ουράνιος αποτελείται από τις Δυνάμεις εκείνες που είναι τα πνεύματα των επτά πλανητών και το καθένα έχει συγκεκριμένες ποιότητες. Αυτός είναι ο αστρικός κόσμος. Πάνω από αυτόν είναι το Πνεύμα.
Στα ερμητικά κείμενα διαβάζουμε: “ Ο πρώτος Νους, που είναι η Ζωή και το Φως, γέννησε έναν άλλο Νου δημιουργό. Αυτός ο δεύτερος Νους δημιούργησε με πυρ και πνεύμα. Διαμόρφωσε τους επτά Διοικήτορες που περιέλαβαν με τους κύκλους τους τον αισθητό κόσμο. Η διοίκησή τους ονομάζεται Ειμαρμένη.”
Οι Διοικήτορες είναι τα πνεύματα των επτά πλανητών και η διοίκησή τους ονομάζεται Ειμαρμένη γιατί είναι η αναπότρεπτη μοίρα, αυτό που είμαστε όλοι αναγκασμένοι να ακολουθήσουμε μιας και υπαγόμαστε σε αυτούς. Ο Ερμής συνεχίζοντας, περιγράφει τη δημιουργία του Ανθρώπου σαν αρχέτυπο και πως αυτή η εικόνα εξέπεσε και “κατοίκησε μέσα στην άλογη μορφή” για να σχηματίσει τον άνθρωπο που είμαστε τώρα. Αυτός ο άνθρωπος “πάσχει όπως τα θνητά όντα, υποκείμενος στην Ειμαρμένη. Όντας πάνω από την αρμονία, έγινε δούλος της Ειμαρμένης.”
Γίνεται λοιπόν φανερό πως ο άνθρωπος μέχρι να ανακτήσει την αληθινή του φύση (φώτιση) αναγκάζεται να ζει κάτω από μια σκλαβιά, αυτή των επτά πλανητών.
Τώρα ίσως γίνεται περισσότερο ξεκάθαρο στα μάτια σας πως αυτό που βλέπει ένας αστρολόγος κοιτώντας τον αστρολογικό σας χάρτη είναι … τα δεσμά σας. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ποιότητες που του εντυπώνονται από τους επτά κυβερνήτες καθώς η ψυχή, για να το πούμε και λίγο παραστατικά, κατέρχεται στο σώμα.
Με άλλα λόγια αν μέχρι τώρα πιστεύατε πως είστε ελεύθεροι παρακαλώ ξεχάστε αυτή την ιδέα. Καμία απολύτως ελευθερία δεν υπάρχει. Ποιός από εμάς αλήθεια, αντιλαμβάνεται τις ανεπίγνωστες λειτουργίες που κινούν τα αόρατα νήματα των αντιδράσεών μας; Όλες εκείνες τις λειτουργίες, τα τραύματα, τους φόβους και τις ελπίδες που μας κάνουν να δρούμε έχοντας μπει στον αυτόματο και αναρωτώμενοι γιατί κάνουμε ξανά και ξανά τις επιλογές εκείνες που μας τελικά μας τραυματίζουν;
Ο καθένας πρόκειται να αντιδράσει σύμφωνα με το πρόγραμμά του. Όλα λοιπόν τα γήινα, τα κάτω από τη σφαίρα της Σελήνης όπως θα έλεγαν παλαιότερα, υπόκεινται στους επτά Διοικήτορες.
Μπορεί να επαναστατήσεις ενάντια σε αυτή την ιδέα. Μπορεί να πεις “Δεν ξέρω τι μου λες, εγώ είμαι και αισθάνομαι ελεύθερος!” ναι.. φαίνεται στο χάρτη σου.
Και ποιος είναι ο δρόμος προς την επιστροφή; Ο Ερμής συνεχίζει πιο κάτω: “Και έτσι ο άνθρωπος ορμάει προς τα ύψη μέσω της αρμονίας. Και στην πρώτη ζώνη εγκαταλείπει τη δύναμη που προκαλεί αύξηση και μείωση (τη Σελήνη δηλαδή, σημείωση δική μου), στη δεύτερη εγκαταλείπει τη μηχανή της πανουργίας και των δόλων (τον Ερμή δηλαδή, σημείωση δική μου), στην τρίτη την απατηλή επιθυμία (Αφροδίτη σημείωση δική μου), στην τέταρτη τη ματαιόδοξη υπερηφάνεια (Ήλιος σημείωση δική μου), στην πέμπτη το ανόσιο θράσος και την αυθάδεια της τόλμης (Άρης σημείωση δική μου), στην έκτη την κακή μανία του πλουτισμού (Δίας σημείωση δική μου) και στην έβδομη το ψέμα που πάντα ενεδρεύει (Κρόνος σημείωση δική μου). Από εκεί και πέρα, αφού απογυμνωθεί ο άνθρωπος από τις επενέργειες του συμπλέγματος των σφαιρών και κατέχοντας απλώς και μόνο τη δική του δύναμη, εισέρχεται στην ογδοαδική φύση και ευλογεί τον πατέρα μαζί με όσους βρίσκονται εκεί.”
Δηλαδή “Ο σοφός κυβερνάει τα άστρα του”. Ο Ερμής συνεχίζει και πέρα από την όγδοη σφαίρα αλλά δεν είναι επί του παρόντος. Στην ουσία κάθε πλανήτης είναι στοιχεία της προσωπικότητας. Εκείνος που περπατάει το μονοπάτι της απελευθέρωσης απεκδύεται σταδιακά όλα εκείνα που συνιστούν το εγώ-προσωπικότητα και επανέρχεται στην αρχική του φύση που δεν είναι άλλη από τη Συνειδητότητα που είναι καθαρό φως.
Το εγώ-προσωπικότητα, ταυτίζεται με κάτι επειδή επιθυμεί. Η Συνειδητότητα δεν ταυτίζεται με τίποτα επειδή όλα τα δέχεται και δεν επιθυμεί κάτι. Χάνουμε τη φύση μας ή μάλλον πιο σωστά ξεχνάμε τη φύση μας, γιατί να τη χάσουμε δε γίνεται, επειδή επιθυμούμε κάτι. Κι αυτός που επιθυμεί κάτι, προσδιορίζεται πλέον από αυτό, από το επιθυμητό και παύει έτσι να είναι ελεύθερος.
Μπορείς επίσης να ρίξεις μια ματιά και στα άρθρα "Το Φως της Συνείδησης" και "Η απόλαυση της ύπαρξης".
Καλή λεφτεριά!
Δημήτρης
Comments