Η άνω τελεία χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον στενό νοηματικό σύνδεσμο δύο προτάσεων και την εισαγωγή μίας διακοπής μικρότερης από την τελεία· αλλά μεγαλύτερης από το κόμμα. Και καλά θα πεις τι σχέση έχει τώρα αυτό με τον πνευματικό δρόμο; Κι όμως έχει και μάλιστα μεγάλη...
Όταν ο Μαθητής κάνει τα πρώτα του βήματα στον δρόμο της επιστροφής, από καιρού εις καιρόν, τροφοδοτείται από τα ανώτερα πεδία με αποκαλύψεις και γνώσεις σχετικά με τον κόσμο και την προσωπική του εξέλιξη. Η "τροφοδοσία" αυτή στα πρώτα στάδια γίνεται κυρίως μέσω ονείρων, όταν ο νους βρίσκεται σε ανάπαυση και έτσι η επικοινωνία γίνεται άμεσα με εντυπώσεις. Τα όνειρα αυτά ξεχωρίζουν από τα κοινά ως προς την καθαρότητά τους ( ο Μαθητής τα θυμάται με ακρίβεια ακόμα και μετά από χρόνια) και ως προς το ότι δημιουργείται ξεκάθαρη αίσθηση ότι υπάρχει κατεύθυνση, δηλαδή "οδηγίες" για το επόμενο βήμα. Αυτές οι "οδηγίες" είναι εν μέρει σαφείς και αποσυμβολίζονται εύκολα, αλλά και εν μέρει θολές έτσι ώστε να αφήνεται στον Μαθητή το περιθώριο να τοποθετηθεί κατά τον τρόπο που αυτός νομίζει, στις καταστάσεις που θα έρθουν.
Έτσι κάθε φορά η αντίληψη για το τι είναι ο κόσμος και πως λειτουργεί διευρύνεται.
Όταν κάποιος ξεκινά αυτόν το δρόμο, έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με την κατάρρευση των δικών του πάγιων αντιλήψεων-δομών σκέψης. Έτσι ο Μαθητής μεταβαίνει σε ένα διαφορετικό σημείο αντίληψης και κάπου εκεί τοποθετεί την πρώτη τελεία...
Τι σημαίνει "τελεία"; Σημαίνει πως έχεις βρει ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του κόσμου και προσκολλάσαι σε αυτό. Έχοντας ενθουσιαστεί με την αποκάλυψη ότι μέχρι τώρα τα πράγματα δεν ήταν όπως τα αντιλαμβανόσουν, γατζώνεσαι από τα νέα δεδομένα και θεωρείς ότι "έχεις βρει την άκρη".
Τελεία σημαίνει στασιμότητα-δόγμα. Όμως η Ύπαρξη εξελίσσεται συνεχώς. Τα δεδομένα της αλλάζουν ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, τα δεδομένα που σου αποκαλύπτονται κάθε φορά αλλάζουν.
Όπως ένας τεχνίτης δουλεύει την πέτρα για να αποκαλύψει τη μορφή που έχει στο μυαλό του (ή μήπως να πω στην ψυχή του; ) έτσι και εμείς δουλεύουμε την Ύπαρξη για να αποκαλύψουμε αυτό που εμείς βλέπουμε σε αυτή. Η Ύπαρξη είναι άγνωστη στον πυρήνα της αλλά ο καθένας μας, στον δρόμο της επιστροφής, προσπαθεί να της δώσει μια γνώριμη μορφή. Σε αυτή τη διαδικασία, ο τεχνίτης χρησιμοποιεί διάφορα εργαλεία εναλλάξ. Πότε χτυπάει με δύναμη κρατώντας κάτι βαρύ, πότε τρίβει απαλά για να λειάνει, πότε χρησιμοποιεί λεπτά εργαλεία για να δουλέψει τις λεπτομέρειες κτλ. Δε βαράει συνεχώς με το ίδιο καλέμι!
Έτσι και ο Μαθητής, κάθε φορά που ανοίγεται-διευρύνεται η συνείδησή του και φτιάχνει ένα νέο μοντέλο-εργαλείο, πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό λειτουργεί μόνο για τώρα και για αυτόν. Πρέπει να βάζει μια άνω τελεία η οποία θα του επιτρέψει να κάνει μια μικρή παύση, να λειτουργήσει αυτό το νέο μοντέλο. Όμως ταυτόχρονα η άνω τελεία θα του επιτρέψει να πάει παρακάτω, αναγνωρίζοντας ότι η "πρόταση" συνεχίζεται. Δεν έφτασε στο τέλος του δρόμου. Υπάρχουν κι άλλες δομές σκέψεις που θα καταργηθούν όταν και όποτε είναι αυτός έτοιμος. Θα χρησιμοποιήσει κι άλλα εργαλεία. Έτσι δε μένει στάσιμος, δεν δημιουργεί δόγμα. Παραμένει ταπεινός γνωρίζοντας ότι αυτό που του έχει αποκαλυφθεί είναι μόνο ένα μέρος, ένα εργαλείο χρήσης για τώρα. Αύριο μπορεί η νέα δομή που έχει φτιάξει να χρειαστεί να καταρρεύσει. Αν έχεις βάλει τελεία θα αντισταθείς. Αν έχεις βάλει άνω τελεία θα είσαι ανοιχτός. Θα καταλάβεις ότι το εργαλείο (δομή σκέψης, μοντέλο κτλ) που χρησιμοποιούσες σε υπηρέτησε καλά μέχρι εδώ αλλά τώρα χρειάζεσαι κάτι άλλο. Νέα δεδομένα θα δωθούν σε σένα που θα λειτουργούν για εσένα. Ίσως όχι για τον άλλο δίπλα σου. Σε εσένα. Για αυτό και δε θα χρειαστεί να έρθεις σε αντιπαράθεση με κανέναν. Δε θα χρειαστεί να φορέσεις σε άλλους το "κουστούμι" που φοράς εσύ. Γιατί θα ξέρεις ότι και τώρα βάζεις μια άνω τελεία.
Κράτα τοΚράτα τοΚράτα το