Σε καθένα που έρχεται σ' αυτόν τον κόσμο δίνεται κι από ένα χωράφι. Κάποιοι έχουν μικρά χωραφάκια σε μια ήσυχη γωνιά ίσως φραγμένα και με καλό χώμα. Άλλοι έχουν μεγαλύτερα χωράφια, σε μερικούς ίσως δεν έλαχε και πολύ καλό χώμα ενώ άλλοι ίσως το έχουν χωρίς περίφραξη.
Το χωράφι αυτό δεν είναι δικό σου. Σου δόθηκε να το το καλλιεργήσεις και να το φροντίσεις αλλά δεν είναι δικό σου. Εσύ θα το ξεχορταριάσεις, θα το σκαλίσεις για να αφρατέψει το χώμα, θα πονέσουν τα χέρια σου για να ανοίξεις τρύπες και να φυτέψεις τους σπόρους αλλά το χωράφι αυτό δεν είναι δικό σου. Και το πράγμα δεν τελειώνει εκεί.
Θα πρέπει να είσαι παρών, να σηκώνεσαι νωρίς και να το ποτίζεις πριν ανέβει πολύ ψηλά ο ήλιος. Θα το φυλάς από τα αγριογούρουνα που μπαίνουν μέσα και σκάβουν το χώμα ξεθάβοντας τους σπόρους. Και αυτά τα σκασμένα μπαίνουν το βράδυ όταν εσύ κοιμάσαι...
Θα πρέπει να σηκώνεσαι μερικές φορές τη νύχτα για να τα διώχνεις. Θα επισκευάζεις την περίφραξη, αλλά το χωράφι αυτό δε θα είναι δικό σου.
Και καθώς οι σπόροι θα μεγαλώνουν, θα γίνουν κήπος με λαχανικά και οπωροφόρα δέντρα. Θα σκάβεις λίγο το χώμα για να τα φροντίζεις και στο τέλος της ημέρας θα μοιράζεσαι τους καρπούς των δέντρων με άλλα ευλογημένα πλάσματα που θα έρχονται και θα φωλιάζουν στα κλαδιά τους. Το χωραφάκι αυτό θα δίνει καρπούς να ταϊζει εσένα και τα άλλα πλάσματα.
Κι όταν ο βοριάς θα φυσάει δυνατά, θα σηκώνεσαι από το κρεβάτι σου τρέχοντας να στηρίξεις τα δέντρα και τα μποστάνια μη σπάσουν.
Ανάλογα με τον καιρό θα το βλέπεις με λίγους καρπούς ή με πολλούς. Μη στεναχωριέσαι όταν θα έχει λίγους καρπούς γιατί δεν είναι όλες οι εποχές ίδιες. Θα μάθεις να δρας ανάλογα την εποχή. Πότε σπέρνεις; Πότε θερίζεις; Πότε θα τρέχεις από το πρωί και πότε θα περνάς μέρες μέσα στο καλυβάκι σου πλάι στο τζάκι;
Θα μαζεύεις τους καρπούς και θα τους φυλάς. Θα ξαπλώνεις στο κρεβάτι και θα σου έρχεται η μυρωδιά των μήλων που είναι βαλμένα στα τελάρα κάτω από αυτό. Τις δύσκολες νύχτες του χειμώνα θα ψήνεις κάστανα στην πυροστιά. Κι όταν έρχεται η ώρα θα κάνεις το στάρι αλεύρι και θα ζυμώνουν τα χέρια σου το ευλογημένο ψωμί. Μα το χωράφι αυτό δε θα είναι δικό σου.
Και θα έρθει κάποτε ο καιρός που ο Κύρης του χωραφιού θα σε καλέσει. Θα αναπαυτείς στην αγκάλη του γλυκά. Αλλά θα σε ρωτήσει. Θα ζητήσει λογαριασμό για το χωράφι που σου 'δωσε. Το καλλιέργησες; Το φύλαξες; Σε τι κατάσταση το επιστρέφεις;
Και συ θα πεις "Καθάρισα τα χόρτα και τα ζιζάνια. Με τα χέρια μου σκάλισα το χώμα και το φύτεψα. Κάτω από τον ήλιο δούλεψα και ο κάματος που φάνηκε πολύς. Μα μου 'δωκε η γης-η μάννα- πλούσιους τους καρπούς της. Τους έφαγα και χόρτασα και μαζί μου χόρτασαν και τα άλλα πλάσματα. Δεν άφησα τους καρπούς να σαπίσουν σε σκοτεινά υπόγεια, μα τους μοίρασα. Κι όταν τα πουλιά μου χτυπούσαν το τζάμι της πόρτας το χειμώνα για λίγο φαϊ, έτριβα το ευλογημένο ψωμί και τους το 'δινα. Και τους διαβάτες που πέρασαν να ξαποστάσουν τους ξεδίψασα με το κρασί και τους χόρτασα με την ελιά και το λάδι. Και δεν τους ζήτησα τίποτες γιατί κι Εσύ τίποτες δε ζήτησες μα όλα δωρεάν μου τα 'δωκες και το χωράφι και τον ήλιο και τη βροχή. Και τώρα έρχομαι στην αγκάλη Σου να ξαποστάσω. Πάρε το χωράφι και το σώμα μου."
Και Εκείνος θα απαντήσει "Καλωσόρισες γιε μου στο σπίτι σου. Άσε τώρα την αξίνα στην άκρη. Τώρα πια κατάλαβες. Εγώ είμαι ο σπόρος και το χώμα. Εγώ είμαι το αμπέλι και το κρασί, το ψωμί και το λάδι, οι διαβάτες και τα πουλιά. Όταν χόρταινες αυτούς, εμένα χόρταινες.Εγώ είμαι ο ήλιος και ο άνεμος και τα αγριογούρουνα εγώ είμαι. Και εσύ γίνηκες γιος μου. Από την αρχή ήσουν και πάντα θα είσαι. Τώρα θα με βλέπεις πρόσωπο προς πρόσωπο."
Κράτα τοΚράτα τοΚράτα τοΚράτα τοΚράτα τοΚράτα το