Περί θαυμάτων...

"Ένας σπουδαίος μαχάτμα - σπουδαίος γιατί περπατούσε πάνω στο νερό - ήρθε να δει τον Ραμακρίσνα Παραμαχάνσα. Ο Ραμακρίσνα ζούσε στο Ντακσινεσβάρ, κοντά στην Καλκούτα, στις όχθες του Γάγγη. Καθόταν κάτω από ένα δέντρο μπάνυαν και κοιτούσε τον υπέροχο Γάγγη που κυλούσε δίπλα του και τότε ήρθε ο μαχάτμα. Και φυσικά, οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν τεράστιο εγώ. Επειδή περπατούσε πάνω στο νερό, ήταν φυσικά σπουδαίος. Το κάθε τι πάνω του έλεγε "Είμαι πιο άγιος από εσένα".

Στάθηκε μπροστά στο Ραμακρίσνα και του είπε "Άκουσα ότι ο κόσμος πιστεύει πως είσαι μεγάλος μύστης. Μπορείς να περπατήσεις πάνω στο νερό;"

Ο Ραμακρίσνα είπς "Όχι, δεν μπορώ να περπατήσω στο νερό. Μάλιστα δεν ξέρω καν κολύμπι! Εσύ;"

Κι ο άνθρωπος είπε "Ναι, μπορώ και περπατάω πάνω στο νερό"

Ο Ραμακρίσνα είπε "Πες μου, κύριε, σε παρακαλώ, πόσο καιρό σου πήρε να μάθεις αυτή την τέχνη;"

Ο άνθρωπος είπε "Αφιέρωσα δεκαοχτώ χρόνια για να μάθω την τέχνη του βαδίσματος πάνω στο νερό"

Ο Ραμακρίσνα άρχισε να γελάει σαν μικρό παιδί και είπε "Είναι ανόητο αυτό, γιατί όποτε θέλω να πάω στην απέναντι όχθη, μη πηγαίνει ο βαρκάρης και μου παίρνει μόνο μια δεκάρα! Με μια δεκάρα μόνο, μπορώ και πηγαίνω στην απέναντι όχθη και εσύ σπατάλησες δεκαοχτώ χρόνια; Μόνο μια δεκάρα κοστίζει, όχι παραπάνω. Και θεωρείς τον εαυτό σου άγιο;"

#ΠροσωπικήΑνάπτυξη