Στο έχω ξαναπεί, αυτό που κοιτάζεις είσαι εσύ! Νομίζεις ότι είσαι ένα άτομο που κοιτάζει τα αστέρια; Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Εσύ είσαι "εδώ" κι αυτά είναι "εκεί" έξω από εσένα. Τα διαχωρίζεις και καλά κάνεις γιατί αυτή είναι η εμπειρία σου μέχρι τώρα. Αυτός να ξέρεις είναι ο νους σου. Του αρέσει να βάζει σε τάξη τα πάντα. Κουτάκια εδώ, ορισμοί εκεί, ταμπέλες παραπέρα και κλείσαμε! Υπάρχει λόγος που το κάνει αυτό. Υπάρχει λόγος που βιώνεις αυτόν το διαχωρισμό, εξυπηρετεί την Αλήθεια.
Χρέος σου είναι να πας πέρα από το νου. Χρέος σου είναι να ξεπεράσεις τη φύση σου ή μάλλον πιο σωστά να βυθιστείς πιο πολύ μέσα της. Γιατί όταν σου λέω "να ξεπεράσεις" σου δημιουργώ απόσταση. Εσύ είσαι "εδώ" και πρέπει να πας "παραπέρα". Όμως όταν σου λέω "να βυθιστείς" δεν έχεις να πας πουθενά. Είναι σα να βολεύεσαι περισσότερο στον καναπέ που ήδη κάθεσαι και πραγματικά μη γελάς...έτσι είναι!
Ένας δάσκαλος είπε:
"Δεν είσαι ένα άτομο με συνείδηση. Είσαι η συνείδηση που βιώνει την ανθρώπινη εμπειρία."
Όλο αυτό που βλέπεις "εκεί έξω" είσαι εσύ. Όχι ποιητικά. Κυριολεκτικά! Δε σε "φύτεψε" ένας δημιουργός εδώ από το πουθενά. Ακόμα και στη Γραφή ο άνθρωπος πλάθεται από χώμα και εμφυσείται σ'αυτόν πνοή ζωής. Είσαι μέρος του όλου. Από αυτό γεννήθηκες. Εκείνο, καθώς γεννούσε τα σύμπαντα βρήκε τρόπο να εκφραστεί μέσω της ζωής, μέσω εσού. Μέσα από εσένα. Εσύ είσαι μια έκφραση Εκείνου. Ένας τρόπος που βρήκε για να υπάρχει μέσα από τη δική σου τη μορφή, μέσα από τη δική σου ατομικότητα, μέσα από τη δική σου μοναδικότητα. Για αυτό είσαι τόσο υπέροχος και υπέροχη! Για αυτό έχει σημασία να ανακαλύψεις τον δικό σου δρόμο γιατί είναι ο δρόμος Εκείνου.
Κοίτα τα χέρια σου. Κοίτα το σώμα σου. Κατάλαβε πως από όλα αυτά τα "υλικά" που βλέπεις γύρω σου, όλα τα αστέρια, οι γαλαξίες, έδωσαν την ύλη τους κυριολεκτικά για να φτιάξουν το δικό σου σώμα. Για να είναι το όχημα. Για να αποκτήσει υλική υπόσταση Εκείνο. Για να δει τη δημιουργία μέσα από τα δικά σου τα μάτια!
Να σε αγαπάς γιατί είσαι μοναδικός! Να σε αγαπάς γιατί είσαι ανεπανάληπτος! Όσο βυθίζεσαι περισσότερο σε εσένα, όσο ανακαλύπτεις ποιος/ποια είσαι, τόσο θα βιώνεις Εκείνο. Όταν δε βυθίζεσαι σε εσένα ασχολείσαι με τις ταυτίσεις σου, τις ταμπέλες σου. Δίνεις ορισμούς στον ίδιο σου τον εαυτό. Τον περιορίζεις. Νομίζεις ότι είσαι μόνο ένα άτομο. Όσο βυθίζεσαι σε εσένα, βιώνεις τη μοναδικότητά σου, την ατομικότητά σου. Τότε δεν είσαι μόνο ένα άτομο αλλά Εκείνο. Είσαι Εκείνο που βιώνει την ανθρώπινη εμπειρία μέσα από τη μορφή σου. Δε βρίσκεται κάπου "αλλού" Εκείνο. Ανασαίνει με την ανάσα σου. Και τότε θα καταλάβεις γιατί "Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα".
Κοίτα τα αστέρια. Είσαι εσύ σε άλλη μορφή!
Καλή συνέχεια και να ζεις μια ζωή γεμάτη Φως!
Δημήτρης