Μ’ αυτά και μ’ αυτά βρεθήκαμε όλοι κλεισμένοι στα σπίτια μας! "Και τώρα τι;" αναρωτιούνται οι περισσότεροι. Οι πρώτες μέρες φεύγουν πιο εύκολα. Έχεις και τα κοινωνικά δίκτυα βρε αδερφέ! Χαμός στο insta και στο facebook! Αλλά καθώς προχωράνε οι μέρες τα βαριέσαι κι αυτά.
Σήμερα το πρωί πήγα για jogging (κωδικός 6). Είμαι αρκετά τυχερός να ζω κοντά στο Γκάζι οπότε το Θησείο είναι δίπλα. Φόρεσα τα ακουστικά μου, έστειλα το σχετικό μήνυμα και ξεκίνησα. Ανέβηκα την πεζοδρομημένη Ερμού, έστριψα δεξιά στο σταθμό του ηλεκτρικού και ανέβηκα τη Διονυσίου Αεροπαγήτου μέχρι το σημείο κοντά στον Άγιο Δημήτριο τον Λουμπαρδιάρη. Εκεί σταμάτησα για να ξαποστάσω και κάθισα σε ένα πεζούλι. Απόλυτη ησυχία. Τα φύλλα των δέντρων θρόιζαν στον άνεμο και όση ώρα έκατσα εκεί ζήτημα να πέρασαν άλλοι 4-5 άνθρωποι.
Είναι απίστευτο πως αυτή η κατάσταση μας κάνει να εκτιμούμε πράγματα τόσο απλά όσο ένας περίπατος! Είσαι στο σπίτι περιορισμένος και όταν αποφασίσεις να βγεις είναι σαν να πηγαίνεις εκδρομή!
Αυτή η απόλαυση του απλού, αυτή η χαρά του καθημερινού συμβαίνει όταν εκτιμούμε τις στιγμές. Οι στιγμές υπήρχαν και πριν αλλά εμείς ήμασταν απόντες. Απόντες από το παρόν.
Γιατί όμως πρέπει να τις χάσουμε πρώτα για να τις κερδίσουμε αργότερα; Φαίνεται πως μέσα από αυτή τη διαδικασία γινόμαστε συνειδητοί. Βρισκόμαστε σε τρέξιμο καθημερινά, σε μια κατάσταση που ενώ φαίνεται πως είμαστε ξύπνιοι στην ουσία είμαστε σε αφασία. Και επειδή συμβαίνει σε όλους αυτό, μας φαίνεται φυσιολογικό! Τώρα όμως είναι η ευκαιρία να ανακτήσουμε τον χαμένο χρόνο. Η πιο σωστά να απαλείψουμε τον χρόνο.
Όσο περισσότερο στρέφουμε την προσοχή μας απλώς σε αυτό που συμβαίνει, χωρίς σχόλια, χωρίς σκέψεις, χωρίς κατηγοριοποιήσεις, τόσο ο χρόνος εξαφανίζεται. Συμβαίνει! Είσαι παρών απλώς εδώ, στη στιγμή χωρίς να σε νοιάζει τι θα γίνει την επόμενη στιγμή. Ναι ίσως χρειαστεί να προγραμματιστεί κάτι για αργότερα (και εδώ υπεισέρχεται ο νους) αλλά όταν κάνεις κάτι ας είσαι πλήρως εκεί με όλες σου τις αισθήσεις.
Άσε λοιπόν το facebook στην άκρη για λίγο. Κλείσε την τηλεόραση. Κάνε μια ήπια σωματική άσκηση όπως yoga για να έρθεις σε επαφή με το σώμα σου και τα συναισθήματά σου. Επειδή το σώμα κουράζεται και επειδή στρέφεις την προσοχή σου στο να κάνεις σωστά την άσκηση, ο νους ηρεμεί. Κάνε έναν καφέ ή ένα ρόφημα και πιες το χωρίς να κάνεις τίποτε άλλο. Μη διαβάσεις, μη δεις το κινητό σου. Απλώς μείνε σε αυτή την ησυχία και πιες το ρόφημά σου. Απόλαυσέ το! Το ότι πήρε στο Σύμπαν περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια για να “φτάσει” στη στιγμή που εσύ κάθεσαι και πίνεις τον καφέ σου, δεν είναι κάτι εξωπραγματικό; Γιατί προσπερνάς έτσι αυτή τη στιγμή θεωρώντας τη δεδομένη; Αυτή η στιγμή είναι μια παραδοξότητα!
Κάτσε να διαβάσεις ένα βιβλίο και κάνε μόνο αυτό για λίγη ώρα. Πλύνε τα πιάτα και κάνε μόνο αυτό! Μίλα με έναν άνθρωπο και βυθίσου μέσα του. Χάζεψε το φως του ήλιου στα μαλλιά του, τις κινήσεις του, τα μάτια του. Απόλαυσέ τον!
Θα δεις. Θα αρχίσεις να είσαι ερωτευμένος. Με τη ζωή. Με αυτή την παραδοξότητα.
Καλή λεφτεριά!
Δημήτρης
Comentarios