top of page
Εικόνα συγγραφέαΔημήτρης Καμίλλος

Ο δικός σου δρόμος (Α'μέρος)


"Εάν καθίσεις απλά ήρεμος και αφουγκραστείς τις σκέψεις σου, θα ακούσεις πολλές φωνές. Θα εκπλαγείς, γνωρίζεις τις φωνές αυτές πολύ καλά. Κάποια από τις φωνές είναι εκείνη του παππού σου, κάποια εκείνη της γιαγιάς σου, κάποια είναι του πατέρα σου, μια άλλη φωνή είναι της μητέρας σου. Κάποια φωνή είναι του ιερέα, άλλη του δασκάλου, των γειτόνων, των φίλων, των εχθρών σου. Όλες αυτές οι φωνές συνωστίζονται μέσα σου και αν θελήσεις να βρεις τη δική σου φωνή, είναι σχεδόν αδύνατον, το πλήθος είναι πολύ μεγάλο.

Στην πραγματικότητα έχεις ξεχάσει τη φωνή σου από καιρό. Δεν σου δόθηκε ποτέ αρκετή ελευθερία ώστε να ακουστούν οι απόψεις σου. Εκείνο που σου δίδασκαν πάντοτε ήταν η υπακοή.

Σου δίδαξαν να λες ναι σε καθετί που σου έλεγαν οι μεγαλύτεροί σου. Σου δίδαξαν ότι θα πρέπει να ακολουθείς καθετί που έκαναν οι δάσκαλοι ή οι ιερείς σου. Κανείς δεν σου είπε ποτέ να ψάξεις για τη δική σου φωνή: "Έχεις δική σου φωνή ή όχι;"

Οπότε η φωνή σου έμεινε υποταγμένη και οι άλλες φωνές ήταν ήδη πολύ δυνατές, επιτακτικές, επειδή ήταν διαταγές και εσύ τις ακολουθούσες. Παρά τη θέλησή σου. Δεν είχες καμία διάθεση να τις ακολουθήσεις, μπορούσες να πεις "Αυτό δεν είναι σωστό". Κανείς, όμως, πρέπει να είναι υπάκουος προκειμένου να είναι σεβαστός, να είναι αποδεκτός, να είναι αγαπητός..."


"Φυσικά μόνο μια φωνή απουσιάζει από το εσωτερικό σου, μόνο ένα πρόσωπο λείπει από μέσα σου και αυτό είσαι εσύ. Διαφορετικά υπάρχει ένα ολόκληρο πλήθος και αυτό το πλήθος σε τρελαίνει συνεχώς, επειδή μια φωνή λέει "Κάνε αυτό", μια άλλη φωνή λέει "Μην το κάνεις ποτέ αυτό! Μην ακούς αυτή τη φωνή!" κι έτσι εσύ διχάζεσαι.

Αυτό το πλήθος θα πρέπει να αποσυρθεί. Πρέπει να πεις σε αυτό το πλήθος "Τώρα σε παρακαλώ άφησέ με μόνο". Οι άνθρωποι οι οποίοι αποσύρονταν στα βουνά ή στα απομονωμένα δάση, στην πραγματικότητα δεν απομακρύνονταν από την κοινωνία. Προσπαθούσαν να βρουν ένα μέρος όπου θα μπορούσαν να σκορπίσουν το πλήθος το οποίο συνωστιζόταν στο εσωτερικό τους.

Αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σου διστάζουν προφανώς να φύγουν. Αν όμως θέλεις να γίνεις ανεξάρτητος και αυτεξούσιος άνθρωπος, αν θες να απαλλαγείς από όλες αυτές τις συγκρούσεις στο εσωτερικό σου, τότε θα πρέπει να τους αποχαιρετήσεις ( ... ) Δεν έχει σημασία σε ποιον ανήκουν. Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Δεν είναι οι δικές σου φωνές."


Από "Το Βιβλίο της Κατανόησης" Osho

70 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Comments


bottom of page